gece ilerliyor
karanalığa çekiliyor zaman
yine rahat vermiyor geçmiş
uykusuz
bir nöbet
acı içende düşünceler
benim bir yalnızlığım vardı
cehennemi içimde yaşatan
soğuk bir yalnızlık
iblisler dolaşır etrafımda
sureti belirsiz şeytanlar
aklıma hucum ediyorlar
her insan eksik doğar..!
biraz kimsesizdir,
biraz yalnız,
ilk öğrendiği sevgidir,
bu hayatla kurduğu
Sana erişmek için,
daha ne yapmam gerek?
Biliyorum yolum yol değil.
Umurumda mı sanıyorsun?
Bir gül sen.
bilmek ve duymak istemiyorum bugünlerde
dışarı çıkmak gelmiyo içimden
dargınım, küskünüm
ve suskun olmak
içimdeki fırtınayı bildiğim halde..
bir buhara almış ki sorma
VE YASLADI
SOL ELİNİ KENDİSİNDEN
ESKİ TULUMBAYA
AKIP GİDEN SUYU HİSSEDEREK
DEMİRİN SOĞUĞUNU
AKAN SUYUN
Ömrüm sensin, ömrüm sensiz.
Çünkü artık yoksun yanımda.
Nefesin değiyor boynuma,
Geceleri yatağımı ısıtıyorsun,
Üstümü örtüyorsun,
Bir bardak su getiriyorsun sonra,
sen şimdi yoksun
odalar boş
tencereler boş
sofram boş
yarım kalan her şey gibi
eksiğim şimdi
karanlık hakim olduğunda
yeryüzüne
susar içimdeki haykırışlar
bir cellat sallar kılıcını
ölüm şehre iner
mahsumiyet ölür
zaman çok acımasız bir boyuttur
önce gidende nasibini alıyor
yavaş gidende
hızlı yada yavaş hiç farketmez onun için
hızlıdada var etkisi yavaştada var
sanırsın kainatın efendisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!