Ben hayatımda ve yaşamım boyunca 
iki şeyden vazgeçmedim
biri aşık olduğum kadınımdan vazgeçmedim
biride içtiğim çayımdan vazgeçmedim
Sen olmadığın zamanlar
hep çayım dostum oldu
dert ortağım oldu
duygularımın ortağı oldu
Çayı mı yudumlarken 
gözlerim ağlamalı geçti
çünkü seni özlüyordum
sadece seni düşünüyordum
çayıma bakınca dolu gözlerimle dedim ki
ama ona sence ne şiir okusam ki
yokluğuna neler diyeceği mi bilmiyorum ki
Islanıyor yine satırlar gözlerimde gelen yaşla
mecburen gözlerimi kapatıp gizemli ruhumun sessini dinleyeceğim
Güneşi ve günü gözlerin gibi seviyorum
sen dolu gün olacağı içinde seviyorum
özleyeceğim saatleri ve dakikaları zira eklemiyorum
o kadar sözler biriktirmişim ki endamına yazamıyorum
masmavi gökyüzüne bakıp diyeceğim ki benim ruhum gizeminde saklı
	
Kayıt Tarihi : 21.10.2021 00:39:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!