Son baharda başlar matemi erguvanların.
Yürek yakan haykırışları duyulur martıların.
Her şeye rağmen yönelir her günebakan sonsuza.
Vakti dolunca çığlıkları duyulur her kırlangıcın.
Pervane her yanışta küllerini döker ışığa.
Hüzün kokar yeniden gurbet iklimleri.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta