Çay Tadında Yalnızlık Şiiri - Hüdayi Azbay

Sürme keder tarlasını yeşermesin ızdırabın
Can yongası sefer tasım çay tadında yalnızlığım
Giyme vuslat hırkasını dibi yoktur bu girdabın
Gözlerinden eylül geçer, irşadında yalnızlığım

Gönül gömleğimde düğme, sensizliğimi ilikler
Kırk kez diksem tutmaz yama, inadında yalnızlığım
Fısıldadı seni bana mis kokulu yaseminler
Penceremdeki rüzgârın feryadında yalnızlığım

Hasretinle beni döğme, dert değilim yakınasın
Ahu dilber dudağının, muradında yalnızlığım
Yâr için bozdum ahtımı, günahsız olan kınasın
Uçup gider kör bahtımın kanadında yalnızlığım

Ömür bir soluk nefestir ecel kuyusunu kazar
Toprak gibi şefkat kokan azadında yalnızlığım
Taştan masallar ülkesi yer üstünde ıssız mezar
Ganimeti şu ömrümün, bir kadında yalnızlığım