Çavdarhisar Müteveffa Şiiri - Nebi Ünler

Lacivert yoldaşımla, Çavdarhisar’a vardım
Köprü, hamam, tiyatro, Romalı hatırası…
Dilsiz sağır tapınak, hayallerime sardım,
Gözlerimi yaşarttı tarihin sigarası.

Kim bilir neler neler yaşanmıştı burada
Kaç tane köle canı, harcanmıştı şurada
Sahne tozu silinmiş, yağmurun busesiyle
Kaç perde açılmıştı, kapanmıştı orada

Hayalinde canlandır, kaç büyüklük yenilmiş
Senden büyük Allah var, kibirlenme denilmiş
Allame sayısınca, muhtelif tevatürler
Kaç yenilmez güvey’e Anadolu gelin’miş!

Viraneler haykırır zaman da yoktur vefa
Dünya sefası azdır, daima çoktur cefa
Sevmeyi bilmeyene, verilse Hızır ömrü
Şu fakirin nezdinde doğuştan müteveffa!

Tarih kokar her yanı, çok büyük bir şehirmiş,
Şu harabe caddeler, insan seli nehirmiş
Perişan Aizonai, Agora toprak altı
Diyemem; Çavdarhisar, değerince derilmiş.

Yılgın Yağmur ikibin, sene geçmiş üstünden
Kibre tekme atmalı, şu zeus’un büstünden
İlhamı yakalayıp, yazmalı hece hece
Tat almalı hayattan, dememeli küstüm ben.

*Müteveffâ: ölmüş, ölü (Kimse)

Aşiyansız, 25.12.19 – 18.16 Y.Y.