Çatışma Şiiri - Hüseyin Evcil

gecenin yağmuru sarhoş
ve ben bütün melodileri
duyarak dinliyorum
aklımdan geçenler oldukça açık
yürüyemediğim kumsallarda
düşlerime demirleyen varlığın ruhuna dokunabilmek
dikkatsiz, ilgisiz kalamıyor
güneşin uzun köklerinin bu zavallı gezegeni
belki konuşturabileceğini sanıyorum
kaygan zeminlerde
ışıkları zayıflıyor
daha düne kadar üzerine titrediğim kitapların
aptalca alışkanlıklarıdır zaten
sınır ötelerini hep hafife almak
durup dururken heyecan
durup dururken ateşe çağrı
hissetmenin karşılığı
duruk bir tebessüm
iki damla gözyaşı her şey.