insan kış istasyonu
buruşmuş mendile
bir de akmayan çeşme
çünkü gün kıskanç yürür
bulutların göğsünde
kan yüzünden kapanır zaman
tarihe verir izini
kendini siler en baştan
silmek fiili
bin aitsizlik hissi
gürül gürül akar içeri
içiniz artık dağılmış bir pazar yeri
taburcu edilmiş sancıyla
insan yalanda ustalaşır
sürülen insanların
kan sızdıran dünyasında
konuşmak boşluğa
kaç- göç arası
gözden çıkarılmış sokakta
gölgeler kefen değiştirir
değişim kendini bekleyen okul
terk edilen şehir
durulmayan kan kaybı
sese kapılan çarşı
devralır şehrin günahını
kaybetmek için doğar çocuk
çünkü evler mayın tarlası
kaza kurşunu nazar
kaç kapının suç haritası
Kayıt Tarihi : 16.10.2018 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!