Çarşambaya Övgü Şiiri - Taylan Umut Anar

Bu çarşambalar da çok oluyor artık. Tam sayfa kara haber bu yavşak çarşambalar. Gün bile geç doğar. Bir damla yağmaz ağzına sıçayım. Kan versen tutmaz, çiçek eksen açmaz, kıyamet olsa kopmaz çarşambaları. Çarşamba vuku bulan bütün musibetlerin nedeni bizzat çarşambanın kendisidir. Belediyeler, çarşambaları zehirler çaresiz, evsiz, kimsesiz köpekleri. İhtiyarların, huysuzluğu tutar. Bebekler bile gülmez çarşambaysa. En sevdiğin pantolonu yirmi sever giydirip, çıkarttırır çarşambalar sana. Her zaman cuk oturan pantolon, o gün çarşambaysa uymaz amına koyayım. Ne olduğunu anlayamazsın. Dolap kevgire döner. Annen bir tek çarşamba sabahları azarlar, on yedinci sefer uyandırırken seni. Baban tuvaleti gasp eder, altına işersin kapının önünde. Çarşambalar tuzaktır. Kırk sefer kontrol edip, kırk birincide çıksan denk gelirsin nemrut komşulara. Boynun tutulsa bakmaktan, tek yıldız kaydıramazsın çarşamba gecesi. İçinde patlar ne dileyeceksen. Amuda kalkarsın ay ışığında.

Bana gelince
Doğduğum gün olur kendisi
Ondandır
Bir ömür sürecek
Bu benim çarşamba çaresizliğim
Her günüm salı tedirginliği ondan,
Perşembenin gelişini seveyim

Sana gelince
Çok çarşamba bir gündü gittiğin,
Hatırlıyorum
Ve
Biliyorum, seviyorsun hala
Çarşamba olmasa terk etmezdin
Yoksa
Evlenmezdin başkasıyla şüphem yok
Bu çarşambalar olmasa