Çarpıntı Şiiri - Fahri Gül

Yüreğim yılgındı,
ezilmişti...
Kimbilir;
Üstünde kaç kere gezilmişti...
Bu ne hazin bir serzeniş,
ne yokolası özleyiş...
Kor demirden,
oklar atılsın sana;
Bir orduya,
binlerce atlı katılsın...
Herkes seni,
büyük bir düşman sansın...
Saldırınca onlar,
düşen camlar gibi parçalan;
Olmasın hiç canlanan.
Kan bile akmasın senden,
kalmasın yakınlık...
Rüzgarlar bile düşman olsun,
zerreni bile uzağa savursun...
Toprak yarılsın orta yerinden,
bilinmez eller seni içine koysun...
Yetmezse de artık bu uzaklık,
Olsun büyük bir kuraklık...
İntikamın olsun senin,
bu da bana...
Çarpıntım var ya,
senin inadına...