bir kelebek ömründe aglayan özlemler sustu
simdi güller türkü dinliyor senden
gülümsüyor uzaklardan bir sima unutma
tutundukca sana kendimden tükeniyorum
ay yüzlü yardasin burasi gurbet ay güzel görünmüyor
daglarimdan indim avuc avuc kana kana suyundan icmeye
kalabalik sehrinde kayboluyorum cigliklarim yalniz serceleri korkutuyor
ben bende degilim burda degilim sende unutmusum kendimi gördünmü?
agac ol bende toprak sar köklerinle
uzaklarda arama suyu gözyaslarim sulamaya yeter
gökyüzüne yükselen dallarin arasindan topraga degen günesin isiklarina anlatayim seni.
etrafindaki topraga dokunmadan usul usul akan su gibisin
cosmus sular gibi tasi topragi birbirine katamiyorsun
beni adimla cagiramiyorsun sevgilim
bakislarin gece gibi sis olup daliyorum derinliklerine
aglayan bir cenin sesini duyuyorum dogmayacagini biliyor
uzak uzak beni seyrediyorsun bendeki seni görüyorsun
aci verdigini biliyorsun yinede vurup kapiyi gitmiyorsun
beni cagiracak cok lisan biliyorsun
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O kadar lisan biliyor da bir 'adınla çağırmayı' beceremiyor mu? Üstelik 'üzerinde aktığı toprağa değmeden usul usul akmayı bile' beceriyorken?
Ne şiirdi böyle... Klavyenin 'azizliğide' olmasa... Okunurken alıp götürecek kadar....
İlk kez bir şiirinizi okudum... Nedense 'bütün şiirler beni buluyor' bugünlerde... Böyleleri denk gelsin arada bir... Hiç değilse...
Tebrikler Efendim... Haketti 'tam puanı...' Üstüne 'ilk kez uğramanın da hatırı ile' antoloji listeme alayım... Size sevgiler, selamlar, saygılar bırakayım sayfanızda...
TÜM YORUMLAR (3)