Yıkıldım sesim çıkmıyor, yardıma kimse gelmiyor, karanlıktayim ,ellerimi hissetmiyorum, bağırıyorum duyan yok ,yardıma kimse gelmiyor, çaresizliğim ve ben yavaş yavaş ölüyoruz, soğuk kum yığınları içinde soluğum kesiliyor, beklemek hiç bu kadar acıtmamıştı canımı, umudum ve ben yavaş yavaş ölüyoruz,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,