Çaresizlik Şiiri - Nuri Baş

Çifte zincirle bağlandı ellerim
Koptu kökünden konuşmaz dillerim
Atıldım dipsiz karanlık kuyuya
Ak ışıkta görmez oldu gözlerim.

Ezildim bin tonluk yükün altında
Parçalanmış aklım hayat çarkında
Zaman donmuş sanki, geçmek bilmiyor
Ben uyumuşum, alemse farkında.

Ekle akıllları, bir akıl çıkmaz
Bin balyoz bir çiviyi bile çakmaz
Herkes gidiyor aynı yöne amma
Hayat durmuş,bir insan dönüp bakmaz.

Uzattım ellerimi ulaşmıyor
Bin damla su boğaza bulaşmıyor
Çaresizlik ile kelepçelendim
Kimseler benim ile bölüşmüyor.

Gözyaşım tıkandı akmıyor artık
Fikir parça parça sanki yırtık
Sevinçten çığlık çığlığa bir nefes
Oh! şükür ya rabbi sana kurtulduk...