Yakar özümü içerden
Kahrolası çaresizlik
Gelmesin dostlar başına
Vurur zalim çaresizlik
Tuttuğun dallar kırılır
Haklı olsan kim kayırır
Selam versen de darılır
Çekilmez ki çaresizlik
Ne kadar insan olsan da
Ağzınla kuşu tutsan da
Yalvarsan da yakarsan da
Yıkar seni çaresizlik
Konuşsan da dinlemezler
Gölgede kalır gerçekler
İnsanlıktan önde mülkler
Artar gider çaresizlik
Velhasıl ı böyle gördüm
İnsanlık duvarı ördüm
Güngör böyle geçti ömrüm
Atılmaz ki çaresizlik
Kayıt Tarihi : 20.12.2009 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)