Çaresizim Şiiri - Mustafa Bilgili

Karanlık bir geceydi de hani,
Yıldızlar bizi seyrediyordu ya,
Karanlığa inat ay erkenden doğmuştuda,
Yakamozlar sarmıştı sandalımızı,
Hatırlıyormusun o son geceyi?
Sen bana sokulmuş titriyordun,
Yavru bir kuş gibi ürkek,
Kalbin hızlı hızlı çarparken,
İnan bende senden iyi değildim,
Çocukluğumuzu,gençliğimizi,
Geleceğimizi konuşmuştuk,
Sen bir kız,bir oğlan istemiştin,
Bense iki oğlan,bir kız.

Geçenlerde gözüm takvime ilişti,
Zaman ne kadar da çabuk geçmiş,
Sen evlenmiş yuva kurmuşsun,
İki oğlun,bir kızın olmuş,
Bense hala buralarda,çaresizim,
Saçıma,sakalıma aklar dolmuş,
Ben yine giderim o sahillere,
Her defasında yapayalnız ve zavallı,
Yine aynı sandalla çıkarım denize,
Geçmişi düşünür dalarım hayallere,
Biliyormusun artık yakamozlar da,
Eskisi kadar güzel değil.
Artık yıldızlarla da aram yok,
Yaşamaktan zevkte almıyorum,
Sandalla birlikte beni de,
Deniz yutsun istiyorum,
İki gün sonra bir balıkçı bulur cesedimi,
Eğer balıklardan artan bir şeyim kalmışsa,
Belki bir iki satır yazıyla çıkar,
Bol resimli bir gazetenin orta sayfasında,
Sen duymazsın bile öldüğümü.

15.11.1996