Çaldılar ekmeğimi, alın yazın bu dediler,
Kılıfını uydurup hazineyi bitirdiler.
Ne de bitmez, tükenmez iştah varmış zevatlarda,
Yedikçe semirdiler, daha fazla istediler.
Kokar oldu nefesi iflâh olmaz hastalıktan,
Bir lokma yemek bulsa çıldıracak mutluluktan.
Yarını düşünecek hâl mi kaldı yoksul halkta,
Uyuttular, yıllardır sürünüyor hep açlıktan.
Emperyalizm, olmuş şimdi yeni dünya düzeni,
Ey kardeşim! Tanı artık yıllar yılı ezeni.
Gerçekleri söyleyince hapse atarlar seni,
Görmezler hiç bu hayattan, yoksulluktan bezeni.
Gün be gün batıyoruz, umuttur kalan yarına,
Nasıl gerçekleşecek bel bağlarsan hep birine?
Farkına varmalısın, kurtuluşun elde değil,
Kenetlenmeli artık çalışan el birbirine.
Kayıt Tarihi : 11.7.2006 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!