Cano Şiiri - İsmail Malatya

Bu akşam o kadar hırçın ki sular
Gömül benim gibi kedere diyor
İçimde maziden köhne duygular
İçten içe beni yiyor
Ne yapsam dolmuyor o büyük
Boşluk hissi
Umduğum gibi olmadı hayat
Şayet öyle olsaydı
Sandığım gibi yaşardım
Bulduğumla yetinirdim
Kaybettiklerime ağlamazdım
Üzmemeye çalıştım sevdiklerimi
Kalemim dertli olsa da yazarken
Dilim sevda üzre söyler
Bilirim yürek susarsa
Ne yazar, ne söyler
İntizar eyler
Unutulmaz yaşananlar
Üzüntüler, sevdalar, sevinçler
Sakın unutma
Bir gün bir insan size öyle bir gülümser ki
İşte o zaman her şey geçer
Her şeyi unutursun
Olur canına can O
Anladın mı Cano?