Ey canların cananı yardan öte sevgili
Gül teninin kokusuna hasret yaşar insanlar
Güzelliğin âlemi kaplar bin bir hüsn ile
Senin sevda yoluna her an düşer insanlar
Tatlı dilin,gül yüzün güzelliğin resmidir
Seni hissetmeyen kalp bir kör kuyuya düşer
Adın süsler bu cihanı şevk ile sevda ile
Şu koskoca insanlık senin aşkınla pişer
Sen olmasaydın eğer kâinat kahrolurdu
Yanlışlar doğru olur,kalp elemi bulurdu
Sensiz olsaydı dünya derdinden kaybolurdu
Sen bir iman güneşi kalpleri aydınlatan
Sen Rabbimin ışığı cehle kördüğüm atan
Sen nurlardan bir dalsın hep elimizden tutan
Sen yeryüzü rahmetisin ve Allah’ın habibi
Bizi de gör yolunda senden bir damla gibi
Ancak seninle çıkar yolumuz aydınlığa
Ey Allah’ın Resul’ü,gönlümüzün sahibi
Senin sayende gördük her doğruyu yanlışı
Senin ile çevirdik kalpte bahara kışı
Sensin milyon Müslüman’ın her an vuslatı,düşü
Yokluğun kaç zamandır kaç yüreklere yara
Sen gittin de bahtımız oldu beyazken kara
Yetiş ey yüreklerin ve canların sevgilisi
Kış tutan bu bahtımız senle ersin bahara
03.03.2009
15:20
Kayıt Tarihi : 27.10.2009 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!