Canlan Şiiri - Büşra Karaca

Yine dirildi kış,
Yine yeşerdi odun gibi dallar,
Çiçekler gülümsüyor renkleriyle.
Sen de bırak üzülmeyi
Katıl baharın canlanışına

Çiçeklere bak,
Nergislere..
Çamlıcaya çık,
Lalelere bak,
Renkleriyle konuş, kokuları okşasın tenini,
Canlan!

Gör her kışın ardındaki canlanışı,
Çürüyen çiçeklerin, yıkılan yaprakların,
Bitip gitmediğini..
Gelen baharla tekrar fışkırdıklarını,
Tekrar çiçek olduklarını..
Tekrar ağaç olduklarını..

Sen de fışkır,
Sen de canlan,
Kara toprağın bağrından patlayan rengarenk çiçek gibi..
Üzüntülerinden ders al,
Ek onları bir tohum gibi geçmiş toprağına,
Bugüne gel, yar kabuğunu,
Canlan, çık ve fışkır!
Renk gibi, koku gibi, güzellik gibi fışkır
Canlan!

Her kederin ardından canlanmak ne zormuş,
Ama ne de güzelmiş de.
Git bir bahçeye,
Seyreyle papatyaları,
Nasıl canlandıklarını izle,
Üstad yap onları kendine,
Üstad yap ve,
Papatya gibi,nergis gibi,
Kuru dallar gibi,
Canlan!