Çankırı Mezarlığı

Bir mezarlık ki
Ölüm,giyinmiş kuşanmış geziyor sanki
Tepeye doğru koşuyor
Çıkıp bakıyor caddelerdeki insanlara
Böylesine bir ölüm fısıltısı
En dipten tepeye dek
İçinden geçiyoruz fakat
Ruhumuz çok uzaklardan duyuyor sesleri
Ölüm orada canlı duruyor
Mezarlar içerimize kazılıyor ansızın
Çıkan toprak; gözlerin kirli yaşları
Kalplerimiz kocaman birer mezarlık oluyor
Hayatın faniliği ebedi duruyor içimde.

Bu mezarlık diriltiyor beni
Anlıyorum hayatın asıl manasını.

12/05/2008
ANKARA