Geçenlerde;
Kırdım mı seni?
Oysa,
soğuk mu Ankara; Ben donuyorum demiştim...
Ellerim sıcaktı,
yüzüme dokundum,
yüzüm sıcaktı;
Bir ben donmuştum...
Olmamalıydı,
bu gidişin de
anlamı olmalıydı...
Anlamadın mı, küçüğüm?
Sana, senin için
acıları verdim.
Hüznü,
yaşanmamış bir mevsimi
doyasıya yaşa diye...
Mutlu ol diye...
Küçüğüm,
senin mutluluğun
fedakarlığım olmalıydı...
Kırdım mı seni,
yoksa daha mı beter ettim?
Kayıt Tarihi : 10.4.2005 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soğuktur Ankara da, memleketim gibi. Ayaza alışıktır yüzümüz, ellerimiz. Hep bir rüzgar yanığıyla
dolaşırız, esintiler olduğunda, mevsim kışa ya da yaza dönerken ki soğuklukta;
bu yüzdendir üşümeyişimiz...
TÜM YORUMLAR (1)