Canımı Aşka Sürgün Ettim

Canımı aşka sürgün ettim gecelerden
Ateşine düşen pervaneler misali
Sesim içimde kitli, adı dudağımda mühür
Söyleyemem seni, söyleyemem ki...
Aşkım taşar, gururum susar içimde.
Yollarına düşmeyen adımlarım var benim.
Gururdan değil...
Dokunursam çözülür diye sakındığım kendimden
Bir nefeslik yakınlığın ateş olur içimde
Ama bilmezsin, bilmeden vurursun kalbime.
Gecenin en ıssız yerinde çağırır seni gönlüm,
İsmini anmam, anamam;
Duyan olsa bir tek heceyle yanarım,
Aşkını taşır ciğerim,
Gururumu yüklenir omuzlarım,
sessizliğini taşırım kader gibi.
Her dönüşüm sana değil aslında...
Sana yaklaşınca kendi ateşime düşerim,
Şems'in ışığına vuran gölgelere döner bedenim
Sevdam bir sırdır alemlere
Sen duymazsın, ben ölür gibi beklerim.
Gel desen yollarına sererim içimdeki fırtınayı,
Ama çağırmazsın bilirim.
Gelsem yalnızlığa ihanet olur,
Kalsam sana...
Aşkım cana karışır, gururum küle döner.
Canımı aşka sürgün ettim gecelerden
Yanmaya doğmuş pervaneler gibi
Bir gün dönersen değil,
Dönmesen de sevdiğim için saklarım seni,
Adını anmam, içimde yaşatırım sessizce.