Canım Yanıyor Canım Şiiri - Ayşe Uysal

canım yanıyor, canım
Biçer döverlerden geçmiş gibiyim
Değirmenlerde öğütülmüş,
Enkazlar altında kalmış,
Fırtınaya yakalanmış gibiyim

Canım yanıyor, canım
Yüreğim bin parçaya bölünmüş
Gözlerim söz dinlemiyor
İçimdeki küçük kız ağlıyor
Susturamıyorum...

Canım yanıyor, canım
Ölüm kadar zor geldin bana
Nasıl alşırım ben buna
İçimde kopan bu fırtına
Nasıl diner söyle,canım

Canım yanıyor,canım
Ruhum feryat figan ağlıyor
Ben artık teselli edemiyorum
Kırılmış kolum kanadım benim
Senden başka yere gidemiyorum

Canım yanıyor, canım
Ağlıyorum kaderime kendime
Ne yaptıysam...
Gücüm yetmez değiştirmeye
Bıraktım artık kader kendimi
Ne olur tut kaldır elimi

Canım yanıyor,canım
İçimdeki acıyla içim yanıyor
Canım,candan ayrılık acı veriyor
Umutlar hayaller gine hep yarım
Benim mutluluğum mahşerde canım

Esen rüzğar yüzümü serinletirsin
Söyle yüreğimi ne serinletir
İçimdeki çocuk yeni çıkmıştı
Yine küstü kayboldu bulamıyorum
Mutluluk uzak bir ülke ben gidemiyorum

Ağla gözlerim boşalt içini
Belki hafifler içindeki sancı
Darmadağın perişan kalan yüreğim
Söyle ben seni şimdi nideyim
Canım yanıyor,canım dayanamıyorum