Canım Kızıma Şiiri - Necati Öztürk

Hani sen hayalinde bir dünya çiziyordun.
O küçücük dünyanda meleğe benziyordun.
Ne ızdırap ne çile mutluluk istiyordun.
Asumanda parlayan hilale benziyordun.

Hani sen kuş misali hep uçmak istiyordun.
Daldan dala konan bülbüle benziyordun.
Öyle saf öyle masum duygular taşıyordun.
Tarifi mümkün değil huriye benziyordun.

Hani sen bir hatıraydın mazide yaşıyordun.
Bir rüya aleminde hayalin öyle derin periye benziyordun.
Issız gecelerde kimbilir ne umutla düşleri süslüyordun
Yüksek semalardan dünyama süzülen hilale benziyordun.

Hani sen mevsim mevsim bir güzel açıyordun.
Çölde zümrüt yeşili nergise benziyordun.
Gecenin gündüzüne sevgiyle doğuyordun.
Karanlığa nur olan kandile benziyordun.

Hani sen gökkubede ne güzel duruyordun.
Bana özgürlük olan bayrağa benziyordun.
Bir hilal uğruna yek vucut oluyordun.
Yere güğe sığmayan şehide benziyordun.

1995