Canım Kızım Şiiri - Hüdai Özkan

Kurudu dudaklarım,çekilmiş sanki kanım.
Canım acıyor her anısı aklıma geldiğinde.
Sokakta çocukları izliyorum gizlice.
El ele tutuşmalarını,ağlamalarını,tebessümlerini.

Her gecenin sabahında umutla açarım gözlerimi.
Avuçlarım da küçücük bir elin sıcaklığı.
Umutlarımda bir tebessüm misali beklentiler.
Gözlerimde bir pırıltı arar durur sokakları,çocukları.

Dilimin ucunda hep bir beddua çıkmıyor olsa da.
Adımlarımda dua,an ve an hatıralarımda.
Korkuyorum ya bu akıl kalmazsa bu başta.
Tek avuntum hayatta oluşu,belirsizlik de olsa halim.

Kuru ekmekli sofra misali yavan gecelerim.
Bana geleceği sarılıp koklayacağım geceleri beklerim.
Umut fakirin ekmeği misali ben hep beklerim.
Canım kızım ölümü bir tek senin için ret ederim.