Canım İstanbul Şiiri - Hüseyin İnce

Ey saadet yurdu, şehr-i mübeşşer,
Misafir bağrında, Mihmandar-ı Resul.
Ne güzel kumandan, ne güzel asker,
Fetheylemiş seni, canım İstanbul.

Özünde meczolmuş, maddeyle mana,
Nasipsizdir seni, görmeyen her kul.
İnna fetahna leke fethan mübina,
Sırrına mazhar olmuş. özüm İstanbul.

Bir yanın Akşemseddin, bir yanın Sinan.
Melce bildi seni, zengin ve yoksul.
Bir eşin bulunmaz, Dünya'da inan,
Ecdadın emaneti, gözüm İstanbul.

Her taşına ecdad, mührünü vurmuş,
Münkir Hak katında, olur mu makbul?
Yedi iklim üç kıta, selama durmuş,
İla yevm-il kıyame, bizim İstanbul.

Seninle küllenir, dertlerim ancak,
Eylemez teselli, ne para ne pul.
Ulubatlı Hasan'ın diktiği sancak,
Ruhumda dalgalanır, güzel İstanbul.

Cihan'a timsaldir yiğit Fatih'in,
Sen ona gül idin, o sana bülbül.
Sığmıyor lisana, şanlı tarihin,
Fatih'in yadigarı, gülüm İstanbul.