Benim babam öğretmen.
Aynı okuldayız,biz.
Fakat birbirimizi göremeyiz.
Çünkü; o sabahçı,ben ise öğleci...
Ben babamı çok sever,
Her gün çok özlerim.
Keşke her gün onunla,
Yan yana olabilsem...
Babam bilgisayara takılmayı,
Çok ama çok sever.
O da insan değil mi?
Bu onun hakkı...
Benim babam bu ararda,
Hem çok iyimser,
Hem de çok anlayışlıdır.
Her zaman beni,kibarca uyarır.
Kayıt Tarihi : 30.1.2009 13:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!