Canım Ardam Şiiri - Arif Arifoğulları

Çok küçüktün geldin sen bana
Bilemezsin nasıl baktım ben sana
Bütün işlerimi ihmal ettim dünyada
Canım yavrum dedim ben sana

Gözlerine bakınca şefkatim arttı
Yüzündeki gülücükler evime neşe kattı
Kokun sevgin dünyamı aydınlattı
Canım Ardam dedim ben sana

Gözyaşlarım yazarken sel oldu
Akan damlalar yüreğimde kan oldu
Koskoca üç yıl nasılda son buldu
Canım yavrum dedim ben sana

Bu gidişin mutlak bir dönüşü olur
Olmasan da bu can bedende son bulur
Tatlı canım uğruna kurban olur
Canım Ardam dedim ben sana

Sen benim evimin gülü oldun
Güldükçe bana sanki gül oldun
Sevgini sayende dünyaya duyurdum
Canım yavrum dedim ben sana

Yollarına bakar bakar dururum
Bu yıl gelmedi canı sağ olsun derim
Yıllardır hasretinle ölürüm
Canım Ardam dedim ben sana

Hasretin ateşi yanar bağrımda
Bir umuttur bekliyorum bu yolda
Ellerim boş gözlerim yaş dolsa da
Canım yavrum dedim ben sana