Canım Annem Şiiri - Burhanettin Akdağ

Annem, biriciğim,

Karanlıktaki aydınlığım
Çirkini güzel eyleyen şefkatlim
Okyanus mavisi yüreğinle
Varlığım, olmazsa olmazım
Ne kadar anlamsız sensiz gülmek
Yıkılıp gider gönül kubbeleri
Eğer ki karılmazsa
Yaşam harcımın hamuru
Her şeye bedel sevgi suyunla
Vah haline şu garip dünyamın.

Canım annem,
Ne bulursam bulayım
Neyi yaparsam
Ne söylersem söyleyeyim boş
Her şey ne kadar yavan değil mi?
Sensiz, sevgin’siz bu âlemde
Sanki temelsiz asılı kalmış da
Dünyam sallanıp durur boşlukta.

Oysa ki annem,
Seninle ben
Eşit yarısı değil miyiz elmanın?
Su dahi yol bulamaz
Sonsuz sevgimizin arasına girmeye
Bendesin ya her an
Ben zaten sendeydim ezelden
Bak, yine sen diye atıyor kalbim
Hep sana döner benliğim
Mevlevi gibi.

Güzel annem,
Çağla gözlü mağrur annem
Sensiz eziyet her ânım bana
Ciğerparem, her şeyim
Yüreğimin tuzu
Gülüşümün hazzı ve tadısın
Hayatın ta kendisi annem.

Kim girerse girsin gönlüme
Ne kadar seversem seveyim
Aşk bile aşıp da
Giremez sevgimizin arasına
Çünkü ebed’dir bu yol
Sonsuzluğa eşdeğer
İlişemez dünya zevkleri yamacına
Yaklaşamaz bu asil duyguların yüce sahibine
Ne kötüler,
Ne de kötülükler
Dokunamazlar yüreğine annem.

Güzellikler deryası annem,
Ölçemedim sevgini dünya ölçüsüyle
Tartamadım, ezildim altında
Nice duygudur bu seninki?
Söyle bana can tatlım
Her gün yeniden oğul verir, çoğalır
Artarak taşarsın bağrımdan
Çağıl çağıl
Yıkayıp paklarsın ruhumdaki karaları
Yüce gönüllü, sevdalım annem.

Annem benim, gülüm,
Tarifsiz sevgi tomurcuğum
Tükenmeyen sevdam
Vazgeçilmezim
Yegâne varlığım, her şeyimsin
Çile dergâhım, sükun mâbedim
İyi ki varsın annem.

(Hayatımdaki en önemli kadına)

(14.05.2006)