Canım Annem Şiiri - Ömer Doğanlı

Evladın olarak seninle, daim gurur duydum
İşte yiğit evladın, senin en güzel eserin
Verdiğin güzel ahlak, terbiye ile doğruldum
İşte yiğit evladın, senin en güzel eserin
-
Yemedin hep yedirdin, giymedin bize giydirdin
Ömrünün en güzel yıllarını, sen bize verdin
Sıkıntılar yıldıramadı, sen hep göğüs gerdin
İşte yiğit evladın, senin en güzel eserin
-
Düş'ündü, evladın okuyup adam olacaktı
O da büyüyüp kendine bir yuva kuracaktı
Herkes gibi, evladın da bir baba olacaktı
İşte bu can evladın, senin en güzel eserin
-
Yağdanlık olup dünyada, kimseye yağlanmadım
Vatan için vuruldum, yılmadım hiç yıkılmadım
Menfaat temini için, kimseye bağlanmadım
İşte bu mert evladın, senin en güzel eserin
-
Belki düşündeki gibi bir dünya kuramadım
Belki sana “anneciğim” diye sarılamadım
Ve belki de sana layık bir evlat olamadım
Yine de bu evladın, senin en güzel eserin
-
Yaptıklarımızın hesabı elbet verilecek
Dünya bir devran, işte geldik geri dönülecek
Canım annem, herkes bir gün toprak olup gidecek
Evladınla övün, o senin en güzel eserin!

(31/12/2009)