Caner Karakan Şiirleri - Şair Caner Karakan

Çehrende duran surlar viranın izleridir,
Gözlerde yanan harlar alev almış tütüyor.
Evrende ki sırlar kalbinde ki gizde midir,
Göklerde kalan karlar acı çekmiş üşüyor.

Gün dalıyorken koşacak bir makber ebede

Elimin Yazdığı Satırları Kalbim Söyledi
Gözlerinin Atlası Okyanustu Göl Değil
Güzellik İhtişamı Sen Yönünden Öğrenir
Cennetin Yansıması Senin Gözlerindedir

O Nemli Dudakların, Suluyor Kurakları

Çöktü Şehrin İçine Sisli Bulutlar
Nur Yüzlü Razielim Gelir Mi Diye
Kışa Döndü Baharım "Serde" Konaklar
Bahar Gelmez Ahvalım Sen Yoksun Niye ?
Kapım Açık Maralım Gelirsin Diye.

Kül tablası hapsediyor yangınımı,
Sigaramın közünde ki can kırığı.
Tüten duman içimde bir haykırışken ;
Hissedemem ciğerimin yandığını.

Hangi şekle sokayım ki şiirleri ?

Kapattı Ağzımı, Dev Misali Ellerin,
Görünce Aşk İlini, Düşüncem Demlenir.
Sert Tavırla Çarpıyor, Hasretin Yelleri,
İlhamı Sen Şiirler, Aşkınla Yeğlenir.

Kalbime Çöken Bir Dem, Ruhuma Ayazsın,

Bir Hiçliğin Mecrasında Var Oluşun Ezeli,
Sonumuzu Bildirende Yüce Bir Zat Ebedi.
Zihin Turu Başlatırken Giy Kuşan ki Edebi,
Sonsuzluğa Son Bulduran Yüce Rabbin Eseri.

Uykumuzdan Uyanmadan Bir Sırada Bekledik,

Acımak yok artık, kuşandım hitabemi
Direnme kuvvetimle ezerim iradeni
İnancının kutsallığı aşamaz bu mabedi
Günahlarla tütsülenir yerimde bulan beni

Tüm Sırların içindeyim zamanım daralmakta

Geceme doğmaz sabah kaçıyor uykularım.
Karanlık bastırıyor kaçarken duygularım.
Ser de ki düşünceler ölümün kuşkuları,
Donuk bakan suretim cinayet bulguları.

Sırtımda ki ağırlığı şevkatin hafifletir.

Yandı şehrin ışıkları vakit akşam,
Ruh dediğin candır evet ama saydam.
Paylar arttı hüzünlere nice aşktan,
Sensiz demi hüzün kokar açık çaylar .

Bilmem hangi şehirdedir soyut gölgen

Nur Yüzlü, Ay Bakışlım, İyki "Yârsın".
Hayalini Düşlüyorsam, Bil ki Varsın.
Ey Yörüngem, Gönlü Gürgen, İlkim, Aslım,
Ütopyamın Süslü Gülü, İyi ki Varsın.

Gül Yüzüme, Gül Yüzünle.