Duman duman tütüyorsun gözümde,
Her seher bekliyom yelinen seni.
Her anımda, sohbetimde, sözümde
Anlatıyom gonca gülünen seni.
Hasretin var yüreğimde dağ gibi,
Dolaşıyom ölü gibi, sağ gibi...
Sararıp da hazan olsam bağ gibi
Yine gölgelerim dalınan seni.
Baharımsın, güneşimsin, yazımsın,
Dudağımsın, kulağımsın, gözümsün...
Velhasılı cançiçeğim özümsün,
Nasıl anlatayım dilinen seni?
Güheri’yim, yine coştum söyleyip,
Gezdiğin yerleri seyran eyleyip.
Gözümle okşarım, sözümle sevip,
Tutmaya kıyamam elinen seni.
Adana-2000
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nadya benim gelinimi adıdır. Büyük oğlum Tonyukuk'un eşi. İkimiz arasında gelin-gayınbaba ilişkisinden öte bir baba-kız bağı vardır. Birbirimize çok düşkünüz. Ne var ki hasretimiz hiç eksik olmuyor. Ayrı ayrı şehirlerde oturuyoruz. İşte bu şiir: Her hasretin bittiği yerde başlayan yeni bir hasretin şiiridir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!