Koyu yalnızlığımda tesellimsin bir tanem.
Yıldızı gecemin, rüyası uykumun, çaremsin, Canbâde’m!
Gecenin üç dokuzu özlenmişliğinde canan.
Yürekte ince sızı teselli umuyorken,
Hicran, hasret yalanmış ey… Can…
Dizeler boşuna, kaygı boşa, sesler boştaymış.
Değil mi ki; yürek ister sevmeye.
Ta.. derinden çıkmalı bir ah.. sesi
Tutunmalı yükselirken semaya dek gönüle,
Her şey boşa, boşuna, boştayken mi…Canbâde!
Kayıt Tarihi : 25.7.2003 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!