Cânan İstanbul Şiiri - Abdullah Sak

CÂNAN İSTANBUL

Çok değişmiş cânanım, güzel sîret ve çehre
Yirmi yıl sonra döndüm İstanbul denen şehre

Tarihî güzellikler sanki buraya dolmuş
Gördüğüm çirkinlikler birer birer yok olmuş

Tarihi aksettiren padişahlar seslenir
Belki cânan İstanbul ceddi ile beslenir

Dört semti başka güzel, Beyazıt, Sultanahmet
Her gece sağnak sağnak, yağıyor sanki rahmet

Üsküdar’ın hâmîsi Aziz Mahmud Hüdayî
Türbesine gidenler hissederler Hudâ’yı

Haliç’e her inişim Fatih’i hatırlatır
Fethi okurum hemen tarihten satır satır…

Beylerbeyi Sarayı, Dolmabahçe, Topkapı
Ayrı ayrı güzellik, hepsi başka bir yapı

Bu güzel eserlerin temelidir adâlet
Her birinde ihtişam, hepsinde bir asâlet

Eski güzelliğini ona tekrar verenler
Allah emriyle olsun cennette gül derenler

Minareyi süsleyen, üstündeki alemdir
Her cami minaresi, Hakk’ı yazan kalemdir

Kışın göğü ısıtır müezzin nefesleri
Yedi kat Arş’a çıkar her ezanın sesleri

Yıllardır İstanbul’u şehit cihangir korur
Kalenin her burcunda, yiğit cengâver durur

Âşık olmuş şairler bu evliyâ şehrine
Abdullah’ı katsınlar bu şehitler nehrine

İstanbul’u severler bütün dünya ahbâbı
Evliyâlar diyarı birçok şehit ashâbı

Yok sanma şehitleri, onlar hâlâ nöbette;
Bir ayağı İstanbul, bir ayağı cennette…