Canan Şiiri - Hüseyin İlhan

Canan
Can karşılığında istemektir
Bir tebessüm çalıp dudağından
Adını aşk koyup
Sonra zamana salmaktır
Avare kalmaktır
Akrepe dost
Yelkovana yoldaş
Rüzgara sırdaş olmaktır
Bir şiir çekerek kınından
getirmek kapına
Sonra kovulmak kapından
Boylu boyunca yatmak yalnızlığa
Şiirlerden hicran
Şarkılardan bir hüzzam acılığı
Toplanınca avuçlarıma
Acıyarak
Kanayarak
Korkarak uzaklaşırım ya yanından
Ve tüm acılığıyla
Sarıp sarmaladığım aşk
Yaş olup akar
Âh olup çıkar ya masumane
İstemektir
Canan.

Canan...
Aşk leylde, leyl masumiyettir
Ve her mecnun
Bir masumiyet kurbanı
sevdanın tüttüğü odalarda
demlenip dolarım meydanlara
Kıyasıya savaşırım kendimle
Çıkamam içimden
Çıkamam gözlerinden
Kangren olmasıdır umutların
Aşkın kördüğüm özlemiyle
Kaybolmasıdır kendisinde
Bir kızıl akşam süzerek pencereden
Ayıklamak közlerini
Bastırmak yüreğine
Gençliğimin tam ortasında
Kaybetmek bedeliyle
Dudağından bir katreye
Susamaktır
Kaldırım taşlarının ısısını
Hissetmeye başladığımdan beri
İçimde ve dışımda
Cadde cadde
Sokak sokak
Aramaktır
Canan.

Canan...
Ne acıdır ki tatlısı gözlerinin
Bir baktım bir daha bakamıyorum
Yeter mi bir ömür?
Ölmek için yeter
Ve ölümüne çektiğim acı
Yaşamak için
Toprak çeker içine
Ateş çeker
Kalem korkar hicrandan
Satır satır akmak için kağıtlara
Kağıt korkar
Yine de çekmez saçların kancasını
Yankısı ellerimden
Sızar şehre
Keskin olur sancısı ayrılığın
Alev alır yedi tepe
Ak kanatlarımla
Gözlerine baka baka
Uçmaktır
Ayrılmak için
Gözlerinden
Ve ulaşmak için
Gözlerine
Canan

H.HÜSEYİN İLHAN