Can Yangısı Şiiri - Demlenmiş Şiirler

✨CAN YANGISI✨

Ayağına diken batar, canın yanar;
parmağın kesilince, dizini çarpınca
acır kesilen yerin, moraran dizin.
Ama Can yangısı başkadır.

İçinde sürekli çoğalan bir ateş,
bir yangın değil, bir yanma biçimi;
sessizliğin içinden geçen kıvrımlı bir çığlık.
Tenini değil, insanın ruhunu yakar... dumansız, issiz.
Bir eksilişin iziyle delinmiş kalbin iç duvarı
her gece kaplamaya çalıştıkça yeniden çatlar.

*@demlenmisSiirler*

Yaşanmış bir sahnenin, hâlâ canlanmaya çalışan sesi,
susmaz; göğüs kafesinde çığlıklarla zincirlenir.
Batan bir kıymık değil...
her nefeste yüreğe batan acı bir zaman yongasıdır.
Ve her sabah aynı yangını
yön değiştirmesiyle uyanır insan;
aynı acının yeni yüzü, aynı eksikliğin başka sesiyle.
Bu bir yangın değil: söyleyemediğin her şeyin
dilinin altında biriktirdiği tortu krateri.

*@demlenmisSiirler*

Her sabah biraz daha ağır uyanır İnsan
Bir zaman parçası gibi değil bu döngü
zamanın kendini inkâr ettiği yerde.
Orada durur, orada eksilir,
orada yanmaz... kül olur.
ve her sabah
aynı eksikliğin başka bir tonu
dilinin ucundaki volkan gibi
konuşmadığım her şeyin ağırlığıyla
yeniden uyandırır Seni.

24/08/2025
23:43 #wahran
@demlenmisSiirler
(498)