Sene 1932
Sinop cezaevi
Yağmur yüzümü kopçalıyor
Avluda binlerce adımdan
Bir sonra ki adımım da
Sen yoksun..
Ormanda göğe değen başım
Sosuzlugu kucaklayan dallarım vardı
Bir ormancı geldi testere elinde
Sessiz çığlıklarınm boşluğa düştü
Bir iken iki üç..paramparça..
Her parçam da tarifsiz bir ağrı
mandalina mandalinaydı
erikte erik
ben hiçbirşeydim,
portakal portakaldı
çilek çilekti
sen hiçbirşeydin
aşk için dünya şiir yazılmış
ben yazmayacağım.
bardaktan boşalsın üstüme yağmur,
bırak, ben kaçmayacağım.
çok zaman geçti üstünden
bahçıvansız bahçe gibi tarumar
dökülen yapraklar gibi çaresiz
kendini anlatmaya çalışan gibi dilsiz..
mesele neydi şimdi unuttuk ikimiz
sen kadındın naif ve..
Ve Orman
Meşe ve sedir ağaçları
İçinde bir kulübe
Geceleyin yıldızlar örter
Sabahleyin ışıklar yağar
Orda ne üşümek
Şairler yüzlerce şiir yazar
Ve hep Aşkı anlatırlar
Sona yaklaştıklarında
Aşk yoktur derler
Şairler kendini mi kandırmışlar
Okurunu mu ?
İnsan kalbi buzdan bir kristalize
Mevsim normallerinin üzerinde
Bir sıcaklığa bağlı her şey...
Ya da hiç bir şey..... . ...
Kâin ve Bâin der Bağdadi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!