Can Özüm Şiiri - Meryem Keskin

Bitir bu hasreti kurban olduğum,
Azdı yaralarım kimse bilmiyor.
Hatayı günahı canda bulduğum,
Gönül sevdimiydi kusur bulmuyor.
Olmuyor can özüm sensiz olmuyor.

Bahar seli gibi çağlar akarım,
Cananın uğruna canı yakarım.
Düştüm aşk oduna nasıl çıkarım?
Seven sevdiğinden ayrı kalmıyor.
Dolmuyor can özüm yerin dolmuyor.

Yaktın beni bir çift ela göz ile,
Öldürürsün cilve ile naz ile.
Dilinden dökülen acı söz ile,
Akan yaşlarımı kimse silmiyor.
Gülmüyor can özüm yüzüm gülmüyor.

Yıllar var ki hasret ile karıldım,
Ey ruhu-revanım sana kırıldım.
Yollarına baka baka yoruldum,
Ömür sonbaharda yâr ayılmıyor.
Yılmıyor can özüm gönül yılmıyor.

Aşık maşukunu elden sorar mı?
Unutsun demişsin kesin karar mı?
Bu kollar başka bir yâri sarar mı?
Bu nasıl bir gidiş aklım almıyor.
Salmıyor can özüm gurbet salmıyor.

Eser badı sabah sevdanın yeli,
Leylaya gül açar sahranın çölü.
Kırılsın dediğim mazinin eli,
Hayli zaman oldu kapım çalmıyor.
Gelmiyor can özüm vuslat gelmiyor.

……Meryem Keskin…..
…..20.06.2025………
…..Muhammes…..