Can Kızım Şiiri - Fahrettin Siyamoğlu

Umutlarımı alıp ele
Avuçlarımda kırıverdim toprak toprak
Mümkünü yok değil lakin
Zor oluyor can kızım zor oluyor
Garip gurbet akşamlarında
Sensiz yaşamak

Garip gurbet akşamlarında sensiz yaşamak
Umut kurmak yokluğuna ne kalmışsa tek tek
Günbe gün her saat kahrolmak
Bir ağlasam can kzım bir ağlasam
Er kişiye yakışmıyor ağlamak.

Sen ağlarsın can kızım bilirim sen ağlarsın
Baba der emsallerin sende dersin
Ayşeler, fatmalar, osmanlar baba kucağında şen
Oysa sen
Gözlerinde nem, serçe gönlünde hüzün
Atta gitmiş babanı özlersin.

Babanda seni özler can kızım
Lakin arada kilometreler dağlar, denizler
Çocuk aklının ermediği neler neler
Elimi kolumu bağlar yüreğimde kelepçeler
Boynun bükük beklersin beni bilirim
O öksüz kaldığın yerde can kızım
Bilirim bir sen gözlersin yolumu bir sen