Bir mevsim bıraktım eski defterlerin arasında,
Adını unuttum, belki sonbahardı,
Belki de kıyamadığım gümüş kordonlu saatti.
Şehir, sesini içime dökerken
Ölü güvercinlerin kanatlarıyla süslenmiş bir balkonum oldu.
Orada bekledim; annem gibi,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;