Can Kırıkları Şiiri - Nasıf Acar

Sen,
Mutlaka kendin ol!!
Ve öyle kal.
Söküp atma içinden,
İnsan sevgisini…
Bir dostluğun,
Sıcak kanatlarına sığınarak,
Isınma gereksinmesi duyuyor,
İnsan bazen…
Oysa,
Yalnızca,
Kendi iç camlarını kırarak,
İncecik kanatarak,
Yaşatıyor yüreğimi,
İçimdeki bu can kırıkları…
İnsanın,
Yanlışlarınızı yinelediğinizi
Anladığınızda,
Orta yaş sınırına kadar,
Geldiğinizde,
Kendi isteklerinizin,
Bazılarını eksik,
Tadımlık yaşıyor insan.
Çocuklarına,
İyi bir baba olabilmeyi,
Kendi mutluluğuna tercih ederek.
Kanıyor ayrılıklarda,
Kanıyor sevgisizliklerde,
Kanıyor kıymet bilmezliklerde…
Ve kanatıyor zamanlı zamansız,
Yıllarca yüreğinizin özünü,
Gözlerinizdeki ve içinizdeki,
Can kırıkları hüzünler

Nasıf Acar
26.04.2022
DENİZLİ/Bekilli