Hüzünler üzüntüleri
Üzüntüler korkuları doğuruyor
Zora düştüğünde,
Sıkıştığında
Çareleri etrafta değil
İçinde arıyorsun.
Senin olan
Aslında hiç olmayan!
Sadece olduğunu sandığın
Sevgiline
Sevginden öte verebileceğin
Elinde birşey kalmayan
Yazmak geliyor içimden...
Taşkın yüreğimin her inlemesinin,
Bastıramıyorum hiçbir namesini.
Sensiz heyecan tanımıyorum
Sensiz nefes almayı bilmiyorum
Esasen...
Gözlerim faltaşı gibi açılmış
Bakarken Gökyüzüne
Üşüyorum gecenin sessizliğinde.
Yürek yorgun mu, yorgun
Keder!
'Ne boyu ' bilinmez, Dile de gelmez...
Yok bunun başka bir cevabı
Yok ki burdayım, yanıbaşındayım
Pişmanlıklarımla da,
Üzüntülerimle de
Umutluyum,
Seninle her daim
Yine bir kapı kındırığı!
Üflesen açılacak.
Çıkacak karşına yeni zorluklar,
Ama aynı zamanda da ufuklar.
Bir ışık...
Kaynagı bu tarafta mı?
Ne kadar hızlı geçiyor yaşam,
Kovalamaca oynuyor zaman.
Yaradılış gereği olsa gerek,
Beklentiler hep yarınlara dek.
Kıymeti bilinmez An'lar,
Yılmaz bekçisimiyiz hüzünlerimizin,
Silinmez mi keşkelere mahsus geçmişlerimiz..
Peki ya! hayallerde varolan geleceklerimiz
Hangi gizil anlarda saklıdırlar...
Elbette hep sorgu değil yaşam,
Felsefe de değil.
Kankam oldu karamsarlık,
Gülmek bir yana, tebessüm bile küs bana
Şans desen,
Adresimi kaybetmiş olmalı, yok ortada!
Kader, Kısmetle haşır neşir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!