Can Çekişiyor Ruhum

Can çekişiyor ruhum,
Yokluğunun yalnızlıklarında.
Bilir misin gün ağarır,
Gözlerime doğmaz güneş,
Cıvıl cıvıldır sokaklar,
Mis gibidir ormanlar,
Ama ne koku gelir burnuma,
Ne bir ses kulağıma.
Oturup eski bir divanın kenarına,
Şehrin ışıklarını izlerim,
Yeşilin sarıya döndüğü,
Bana hazanı, ruhuma hüznü hatırlatan,
Gün batmadan gözlerime geceyi koyan,
Sonbaharı özlerim.
Alışkın değil gönlüm,
Yeşilin bin bir rengi arasında,
Kızıla boyanmaya.
Sanıyor musun ki,
Eski türküler yok artık dudağımda,
Oysa takılı kaldı kelimeler en acısında,
Ve alışamıyorum ya,
Bir yol bulup çıkamıyorum ya,
Bu karanlık girdaptan,
Aslında en kötüsü de,
Yalnız bırakılmakta.S.S.T.