yüzün ocağın altı
yüzün ocağın altı
sen yokken yüzünü hep açık unutuyorum
gözlerim sararmış bir fotoğraf sergisi bu aralar
-tövbe estağfirullah yarabbi-
ama dudakların bende öylesine sonsuz, öylesine öpüyor
ölünce savursunlar küllerimi
rüzgara.
küllerim de kapılmalı senin saçlarına.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!