Mevlana
İnanmışın gönlünde, Hakk’ı buldu Mevlana
Pervane'siydi aşkın, coştu aşkla Mevlana
Işık tuttu evrene, aşkı öğretendi o,
Mecnuna döndü Şems’siz, hamdı pişti Mevlana.
Ömür geçiyor canım,
Canım desem.
Diyemem.
Vakit bitiyor gülüm,
Gülüm desem.
Diyemem.
Seni Seviyorum,
Seni Seviyorum,
Seni Seviyorum,
Seni Seviyorum,
Seni Seviyorum,
Seni Seviyorum,
Dünyanın nesi var anneciğim?
İnsanlar anneleri yokmuş gibi yaşıyorlar
Bence bütün dünyalar hüzün tiryakisi
Onları sadece seni üzüntüye sokacak şeyler cezbe diyor…
Denizaşırılarda terörizmi durdurmaya çalışıyoruz
Unutmuşsam Eğer Seni;
Sarp uçurum kıyılarıydı sensiz dolaştığım
Ayağımın kaymasına aldırmadığım.
Ne olursa olsun, aşağıya bakmadığım
Korunmasız savunmasız.
Bir çizgiydi ölümle yaşam arasında,
Sen bir Azrail olsan
Almak için gelsen canımı
Bu canım yine senin…
Sensiz ıssız karanlık kalan yüreğimde
Yarasa olup emsen de kanımı
Anladım; Sen bana hiç gelmeyeceksin,
Tedavülden kalkan gözlerimdeki ışığı bilmeyeceksin,
Viraneye dönen yüreğimdeki sevgini hiç tatmayacaksın,
Dudaklarımdan dökülen sevgi cümlelerini duymayacaksın
Ve Can’ım diyerek sımsıkı sarılmanın sıcaklığını hissetmeyeceksin…
Göçmen kırlangıçlar nasıl dizilirler,
Yan yana, eşit aralıklarla şu tele?
Akşamsefaları neden gün batımını beklerler.
Hiç ama hiç kimse onları neden fark etmez.
Te amo
Te amo de una manera inexplicable.
De una forma inconfesable.
De un modo contradictorio.
Te amo
Con mis estados de ánimo que son muchos,
Fırtınalı bir gecede,
Oradan oraya savrulan,
Tutunmaya çalışan.
Uçuşan yaprağım.
Yağmurlu bir gece de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!