Bir uzak dostu zaman.
Seyyah olup yollara düştü can.
Ayakları parçalandı taşlardan.
Yürüdü tövbesiz yollardan...
Ömründen biraz çalmıştı zaman.
Ey deyip eyledi kervan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta