Can Şiiri - Hayrettin Orak

Daha minik bir yavruydum can,
Yüzüme bakar tatlı tatlı gülerdi,
Ardından hızla döner çeker giderdi,
Bir sıcaklık hissederdim yüreğimde,
Bilmezdim can bilemezdim acıların beni beklediğini,
Okul sıralarına ismini yazardım en güzel kalemlerimle,
Sonrada zevkle özenerek etrafını süsledim çiçeklerle,
Şiirler yazardım kendimce, duygularımı satırlara dökerek,
Bilmezdim can, bilemezdim kederlerin beni bulacağını,
Tatillerde bomboş okula giderdim, anılarımı tazelemeye,
Sınıfın her köşesine yazıp süslediğim aşk sözcüklerini,
Tekrar tekrar okurdum heyecanla, şevkle,
Hayali belirirdi karşımda,yine tatlı tatlı gülerek,
Güzel sözler söyleyerek,
Ama ansızın kaybolurdu gözümden, çekip giderek,
Birgün bomboş sınıfta birkağıt parçası gördüm,
Her taraf tozluyken,
Üzerine sevgilim yazdığım kağıt,
Tertemiz lekesiz kalakalmıştı oracıkta,
Aldım elime kağıdı ve defalarca,
Bıkıp usanmadan sevgilimdiye haykırdım,
Sesim boş koridorlarda defalarca yankılanırdı,
Hoşuma giderdi,
Sanki oda bana karşılık verip sevgilim der gibiydi,
Tekrar tekrar haykırdım sevgilimi defalarca,
Ama hepsi hayalmiş can, hepsi yalanmış,
Şakaymış bana yaptıkları,
Bilmezdim can,
Bilemezdim böyle aldanıp eriyip gideceğimi....!

4.11.2004