Cami avlusunda, koyu lavanta kokusu,
Minare gölgesine uzandım, kendimce.
Namazı beklerken uyumuşum duygusu,
Buz gibi mermerde, sabah serinliğinde..
Bayram namazı mı, cami avlusu dolmuş?
Hep tanıdık gelir yüzler, cemaat uykulu.
Sala mı ezan mı, şadırvanda su donmuş,
Bugün, neden cemaat bu kadar duygulu?
Hoca namazı avluda kıldıracak bugün,
İmam önde, cemaat saf tutmuş ardında.
Yoksa şakamı, rüyamıdır bu gördüğüm?
Ben mihraba mı uzanmışım, uykumda?
Herkes saf tutarken, ben niye uzandım?
Aman Allah’ım! Bedenim niye donmuş?
Hiçbir yerim kıpırdamıyor, uyku sandım.
Benim yatağım niçin musallaya konmuş?
Ben kendimi, hala uykudayım sanmışım,
Ahşap kayığa binmiş, deryada yolcuyum.
Hala şafak vakti sanıyorum ki, aldandım
Kâh yolda, kâh suda, havada uçuyorum…
2025
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!