Feri gitmiş bulutlar
İşveli ağır ağır
Sıyrılan
Şehvetle yırtılan
Bir peçe gibi şimdi
Önünden geçiyor
Ay doğuyor...
Bir dalga süzülüyor
Önüne sere serpe
Köçekçe
Çekilirken kumlarda
Köpük köpük
Bak bir tane daha
İşte bir daha
Aşufte
Kaş göz ediyor
Biri gelirken
Diğeri gidiyor
Kudurursun bak…
Boş ellerin ceplerinde
Boş ceplerinde ellerin
Aylak kumlu ayakların
Takılır kalırsın
Bir kibrit çöpüne
Veya nasıl deyim
Yanmış bir kibritin
Kararmış
Kalan çöpüne
Takılır gözün
Çakılır şimdi
Paslı bir mıh gibi
Aklın durur bak...
Hangi dost sohbetinde
Hangi sevgilinin
Sıtmalı aşkına
Yarenlik etmiş
Hatta hangi keyfin
Dumanlı esrarına
Cigarasına
Yakılmış
Hangi izbe karanlık yolları
Aydınlatmış
Şerefe denirken günahlara
Yasak karanlık odalarda
Kimin yuvasını yıkmış
Hangi iki karanlık ormanı
Ateşe vermiş
Yakmış
Yanmış
Yakanın elini yakmadan
Ayak altına atılmış
Zirveleri de görmüştür
Cehennem derelerinde yüzmüştür de
Hangi yağmurlarla sonra
Hangi dereye
Hangi nehrin suyuna
Kapılmış
Şehirlerden
Köylerden
Akmış
Geçmiş
Denizlerden
Gelmiş
Bu çöp...
Feri gitmiş bulutlar
Çekildi bak çoktan
Uzak yıldızlar çokuştu
Yaldızlı gökyüzüne
Ay doğdu
Çırılçıplak şimdi...
Sahildesin
Sen, o kibritin çöpü….
24.11.2020-Tece
Kayıt Tarihi : 1.2.2021 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!