Kan içinde her yanım
dudaklarımda beyaz gülüşler
kelebek tozları yağıyor üzerime
dere oluyor şebnemler
çöl kuraklığında köklerim
eller uzanıyor koparmak için
kapkara hoyrat eller
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Çakır dikenlerininde bir sevdalısı olmasaydı , arı bal yapabilirmiydi vede tutabilirmiydin sevdasız dünyayı.
iki bölümle bütünleşen nefis bir anlatım...yapısı itibariyle belki ezberde kalacak şekilde düzenlenmemiş ama duyuşları unutulacak gibi değil....çoooooooook güzel buldum....
Şimdi bakalım neler olduya.......
birinci bölümde 'ışığın koynunda büyüyor direncim' le biten şiirr ikinci bölümde 'beni büyütüyorlar maviliklerde' diyerek bitiyor...
Hayattan iki enstantane mi...? evet....
her şiirde var mı.?..yok tabii..burada var ve canlı...
'Kapkara horat eller....' direnci oluşturan amil... sebep yani...ve çok kuvvetli... okadar ki 'çöl kuraklığında' bir arzu ile yanarken bir direnç...harika bir betimleme....
Yerli yerinde bir imgeleme ustalığı... 'kan içinde her yanımla dirence müthiç bir gönderme bütünlük içinde...
ve 'bir kaç arı' yine can yakan ama bir başka boyutu ...hoyratlık yok ...Öpüp kucaklanıyor çünkü...
çok sevdim bu şiiri...sevgilerimle...
emziriyorum sevgimle ...
Çok güzel şirleriniz var...bir takıldım hala burdayım...sizi tanımak isterdim ama hiç bilgi yok...Eminim meslektaşız.. Görüşmek dileğiyle..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta