Fırlattı çakısını toprağa
tozlu gümüş tadıyla dünya
misket oyunu
yarın hüzünle
alkışlanan ölüm
ceplerinde savaş
bir banka sığmayan
iki yalnızlığın kentiydi göğsü
nedir doğuran cinayeti
tabutuna sığmayan ayaklarıyla
meydan okuyan
bir dar sokağın
anlaşılmaz hüzünlerini saçlarına serpen
geleceğin düşe açılan kapılarından
oyuncak bebeğini
dizlerinde yatıran küçük kız çocuğu:
korsan!
korsan!
kılıcının ucundan
damlayana baksana
bir yılan dolanıyor sandım parmaklarına
fırlatıp attım çakımı toprağa
Kayıt Tarihi : 28.11.2002 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iki yalnızlığın kentiydi göğsü ......tabiki sevmenin ve sevilmenin dünyada ölçüsü yok. Bu dünyayıda tutar...ya da bir fındık kabuğuna sığar'
TÜM YORUMLAR (1)